DevArt: ART MADE WITH CODE

Google we współpracy z londyńskim The Barbican Centre wystartowało z projektem DevArt skierowanym do m.in. kreatywnych programistów. Spośród zgłoszeń wyłoni artystę, który otrzyma możliwość wystawienia swojej instalacji podczas wystawy Digital Revolution.

Więcej na oficjalnej stronie projektu.

Wystawa "Transnature is here" | Malta Festival 2013

GĘSTWICKI / JASIELSKI / KALISKI / LICHOTA / STRASZAK / ZAPAŁA
Transnature is here

Między 24-29 czerwca w Poznaniu podczas Malta Festival będzie można zobaczyć wystawę Transnature is here. Poniżej o wydarzeniu Agnieszka Jelewska i Michał Krawczak z HAT Center.

Zaczynamy przechadzkę w słoneczny dzień, właśnie kiedy łąka rozkwita, pojawiają się owady i motyle, każde z tych zwierząt zamieszkujących łąkę otoczone jest swoją własną bańką. Bańka ta reprezentuje środowisko każdego organizmu wraz z cechami dostępnymi każdemu podmiotowi. Jak tylko wkroczymy w taką bańkę, dotychczasowe otoczenie podmiotu ulegnie kompletnej rekonfiguracji. Wiele jakości, które posiadała łąka zniknie zupełnie, inne stracą swoje wzajemne koherencje i powstaną nowe połączenia między nimi. W każdej z baniek powstanie nowy świat.

(Jakob von Uexküll, A Foray into the Worlds of Animals and Humans: with A Theory of Meaning)

W latach 30. XX wieku Jakob von Uexküll, pionier między innymi biosemiotyki, zoosemiotyki i bioakustyki, ujął świat jako sieć połączonych ze sobą mikrosfer, które tworzy każdy organizm zamieszkujący planetę. Między tymi sferami-bańkami zachodzi stała dynamiczna komunikacja. Uexküll uważał, że poszczególny organizm w ramach swojego naturalnego środowiska wytwarza indywidualną audiosferę, która wchodzi w określone relacje z innymi, przekształcając za każdym razem całe otoczenie – ta metafora stała się punktem wyjścia dla projektu Transnature Is Here.

Zaproszeni do udziału w projekcie artyści, muzycy, inżynierowie, informatycy należą do pokolenia digital natives, są technologicznymi autochtonami, dla których narzędzia programistyczne i techniczne stanowią podstawowe środki wyrazu. Przez to wiele prac opiera się na projektowaniu mikrobiosfer, w których możliwa jest koegzystencja natury i technologii, biochemiczne czy elektromagnetyczne bodźce generowane przez żywe organizmy przetwarzane są przez cyfrowe algorytmy, tym samym rozumienie życia na poziomie jego struktur molekularnych bliskie jest kreatywnemu programowaniu. Transnatura została pokazana jako stan odpowiadający współczesnej definicji życia, które na różnych poziomach wchodzi w relację z wyspecjalizowaną technologią, która z kolei nie jest już wyłącznie zewnętrznym wobec organizmów zestawem narzędzi, ale coraz częściej jest sprzęgana z nimi, nie tyle stanowi ich przedłużenia, co często ingeruje w samą ich strukturę.

Jakob von Uexküll pisał, że znaki i impulsy przesyłane pomiędzy organizmami można odczytać w języku dużo starszym niż mowa, na prelingwistycznym i prewerbalnym poziomie. Organizmy w środowisku nie tylko orientują się za pomocą sensorycznych doznań, ale także funkcjonalnych tonów – biowibracji, których używają, by wytworzyć określone bodźce niezbędne do przeżycia. W pewnym sensie organizmy są instrumentami tworzącymi indywidualne, nakładające się na siebie audiosfery, z których ludzie są w stanie usłyszeć tylko nieliczne tony.

Pokazane na wystawie prace mieszczą się w ramach tak zwanej cyberekologii. Czasami mają one charakter ironiczny, wprowadzający zamierzony dystans wobec problematyki technologicznych ingerencji w naturę, a czasami poważnie odnoszą się do utopijnej wizji biosemiotycznego communitas. Przez te skrajne podejścia widzowie otrzymują możliwość wynegocjowania własnych definicji nowej rzeczywistości. Transnature Is Here daje szansę zatracenia choćby na chwilę swojej antropocentrycznej pozycji, w ramach interaktywnego bio-technoobiegu. Każda praca z cyklu Transnature Is Here projektuje inny rodzaj afektywnego doświadczenia. Każda z nich wymaga interaktywnego zaangażowania widza, chęci nawiązania kontaktu. Każda z nich także unika jednoznacznych sformułowań, zachowując sferę wrażeniowości, starając się doprowadzić wyłącznie do zderzenia się indywidualnych baniek-mikrosfer każdego z nas z często nieuświadamianymi i nienazwanymi doświadczeniami transnatury. W końcu też każda z nich poszerza ludzką percepcję, modyfikując ją poprzez technologiczny interfejs, pozwalając jej funkcjonować w obiegu z naturą poprzez medialne zapośredniczenie.

więcej informacji / źródło: malta-festival.pl

Instalacja interaktywna Oda di Neuro

Oda di Neuro to instalacja przenosząca odbiorcę do symbolicznej reprezentacji mikrokosmosu mózgu. Odbiorca wkracza w przestrzeń instalacji z nałożonym na głowę urządzeniem EEG, które mapuje aktywność mózgu pod kątem odbioru bodźców audio-wizualnych. W tej samej chwili doświadcza owych bodźców generowanych przez swój mózg, a reprezentowanych poprzez migające diody oraz sekwencje dźwiękowe, które sterowane są za pomocą EEG.

Można dzięki temu wyobrazić sobie, jak wypalające wspólnie koalicje neuronów tworzą podstawy świadomego doświadczenia, któremu towarzyszy nieustanny puls oscylacji 40Hz. Te same częstotliwości wytwarzane są przez mózg podczas percypowania oda di neuro. W ten sposób poziomy mikro i makro łączą się i przenikają, realizując gnostycką ideę transcendencji.
Zamieszczony poniżej fragment nie oddaje sensu instalacji, ponieważ nie bierzemy w niej udziału fizycznie, dlatego warto obserwować, gdzie projekt jest aktualnie wystawiany.

Instalację można oglądać jeszcze do 16 czerwca na wystawie "Pierścienie Saturna" w ramach WRO MEDIA ART BIENNALE

Joanna Malinowska — Master of Philosophy (Adam Mickiewicz University in Poznań, 2004—10) and Art (University of Arts in Poznań, 2007—12). She is currently a doctoral student at the Institute of Philosophy at the Adam Mickiewicz University in Poznań. Her main area of research involves epistemology, cognitive science, philosophy of mind and science. In years 2010—11, she was curator and manager of Abnormals Gallery. She has also co—organized numerous concerts and festivals under the label of MASCHINENgeSCHREI, and music events Dark Hours.

Patryk Lichota — musician, composer, improviser, radio producer, co—organizer of the FRIV festival, member of HAT Center, a research center of the Adam Mickiewicz University in Poznań and a doctoral student at the Interactive Media Department there.

He plays the saxophone, theremin, zither, bass guitar and a laptop. He is the author of radio plays, performances (Strange Loop, Starving Mirrirs, Lightskin), composes music for theatre productions. He is the founder and leader of the audio—visual collective KakofoNIKT and member of groups like Resort, Ocean`s expedition submersible and Stupor. He played and / or recorded with Blanka Dembosz, Clayton Thomas, Piotr Mełech, Konrad Chyl, Jeff Gburek, Jakub Paczkowski, Alfredo Costa Monteiro, Ilya Belorukow.

ViviMotion 2013 | Zapowiedź w Londynie

Poznański projekt ViviMotion (kontynuacja Festiwalu Vivisesja) rusza za granicę i będzie miał swoją zapowiedź 18 maja w Londynie w klubie Bedroom Bar. Zagrają live Piotr Bejnar, Daniel Drumz oraz Teielte. O stronę wizualną wydarzenia zadba ekipa z .wju Poniżej próbka możliwości każdego z artystów.

Facebook | Zaproszenie

www.vivisesja.pl

www.polishculture.org.uk

www.bedroom-bar.co.uk

PREVIEW OF POLISH DJ'S & VJ'S | LIVE: PIOTR BEJNAR + DANIEL DRUMZ + TEIELTE | VISUAL INSTALLATION from .WJU

Zaprasza Fundacja Ad Arte i Polish Cultural Institute London

David Lettelier / Kangding Ray

David Lettelier, czyli Kangding Ray to artysta urodzony we Francji, muzyk, grafik oraz architekt, który współpracuje na stałe z pionierami z Raster Noton.

Jego ostatni projekt Caten to kinetyczno-dźwiękowa instalacja dla kaplicy Saint Sauveur w Caen. Caten to lewitująca rzeźba z ewoluującą kompozycją dźwiękową. 300 cienkich drutów zawieszonych na dwóch linach, podłączonych do wolnoobtotwoego ramienia, tworzy powierzchnię, która współpracuje z architekturą. Symboliczny efekt lustra, krzywe, wytworzone są przez siły grawitacji, odzwierciedlając tym samym kształt łuków kościoła. Caten przeciwstawia efemeryczne wiecznemu, wytwarzaj napięcie między lekkością wykorzystującą naturalne światło a tysiącletnią ciężkością bryły budynku.

Więcej multimedialnych instalacji na www.davidletellier.net

Druga edycja Share Poznań

Tym razem SHARE POZNAŃ chwilowo staje się częścią  festiwalu polskich filmów krótkometrażowych Short Waves 2013! 27 kwietnia spotkamy się w Przylądku Arkadia +1 zlokalizowanym przy ul. Ratajczaka 44.

Zapraszamy do odbioru, ale też do aktywnego udziału. Przynieś własne urządzenia (komputer, rzutnik, kable itd.), by zbudować system do wspólnej pracy. Adresatami projektu są muzycy i VJ-e szukający możliwości tworzenia „na żywo” we wspólnej przestrzeni. Przedsięwzięcie jest całkowicie darmowe. SHARE to przede wszystkim dobra zabawa - wspólnie kreujemy energię twórczą zatopioną w sferze audio-wideo.

Zgłoszenia do udziału w audiowizualnym jamie jak zawsze przyjmujemy pod adresem share.poznan@gmail.com z określeniem zakresu działania (wideo, dźwięk napisz również jaki sprzęt przyniesiesz). Zapewniamy rzutniki, mixery audio i wideo oraz różnego kabelki. O godz. 21.oo ruszamy z transmisją. Oglądaj nas na: ustream.tv/channel/sharepoznan

Facebook | Wydarzenie

pomysł/kurator: Dawid Lesiak

organizator: Fundacja Ad Arte współorganizator: Laruss

partnerzy: Arkadia, Hotel Gaja, Kuchnia dla Dragona

Projekt współfinansowany przez Polski Instytut Sztuki Filmowej i Miasto Poznań

XX RECOLLECTED | Marek Straszak

Zapraszam do obejrzenia krótkiej dokumentacji projektu XX RECOLLECTED autorstwa Marka Straszaka. Jest to praca dyplomowa, którą Marek zrealizował na zakończenie studiów na Universität der Künste w Berlinie. Do zbudowania instalacji wykorzystał między innymi platformę Arduino, ilustracje na drewnie oraz wideo-mapping.

Spektrum jego działań obejmuje głównie wizualne sztuki multimedialne: animacje, instalacje interaktywne oraz wizualizacje. Artysta ukończył również studia na Wrocławskiej ASP (Fotografia i Multimedia) i FH Krefeld (Grafik Design), UdK Berlin (Media Eksperymentalne) oraz stypendium na Collage of Art w Sydney (Australia). W przeciągu ostatnich 5 lat wziął udział w ponad 40 warsztatach i kursach z zakresu sztuki operatorskiej, animacji (różnorodne techniki), programowania oraz instalacji interaktywnej w Polsce, Niemczech i Australii.

Swoje prace prezentował m.in. na KAN Wrocław 2008, w Kazimierzu n. Wisłą, w CSW Zamek Ujazdowski Warszawa/”Miasto krótkich filmów”. Laureat konkursów: Art And Buisness – “Obraz roku 2006”, TVP2 Dolina Kreatywna, Vj Contest 2007 Bochum (DE), ArtByChance – world selection 2010, 1st prize Animation emerging award BubleGumFestival New York 2010, Grand Prix dla Animaterii (kolektyw audiowizualny) w Showreel Competition na Poznan Vivisesja Festival 2011. Obecnie jest rezydentem artystycznym w CK ZAMEK, razem z Tomkiem Gęstwickim i Pawłem Czarkowskim koordynuje produkcję Filmu Interaktywnego.

Jest członkiem Fundacji Movlab, kolektywu Audiowizualnego Animateria, udziela sie twórczo przy Kluboksiegarni Głośna w Poznaniu. Podczas kilkuletniej dzialalności wspólpracował min. z AlterAlt, Aduma Interaktiv, Fundacja Ad Arte, CK Zamek Poznań, Human Art Technology Center.

nowy cykl o audiowizualnych projektach | lowertone

Na polskiej mapie zjawisk A/V pojawia się coraz więcej bardzo ciekawych mikro-zakłóceń, dlatego od dziś na Share Warsaw będziemy publikować informacje o tych najbardziej frapujących, wyszukanych i wartych sprawdzenia projektach. Cykl ten chciałbym zapoczątkować krótkim zaprezentowaniem projektu lowertone.

W ubiegłym roku Wojciech Morawski oraz Szymon Kaliski powołali lowertone - mikrokolektyw, poprzez który dzielą się wiedzą i oprogramowaniem związanym z kreowaniem nietypowych rozwiązań audiowizualnych. Ich działania mają przenosić ideę "ambientu" (jako otoczenia) ze środowiska muzycznego do interaktywnej sfery jednocześnie dostosowując się do miejsc, w których są wykorzystywane.

Ich pierwszym projektem jest h.elpers  - obiekty przeznaczone na platformę Max / MSP, które są stale rozbudowywane i można je za darmo pobrać ze strony. Ostatnio pojawiła się również aplikacja Freeq! dzięki której można wycinać i manipulować pojedynczymi częstotliwościami w celu dowolnego przekształcania dźwięku. Wojtek i Szymon prowadzą również warsztaty z zakresu tworzenia audiowizualnych rozwiązań za pomocą aplikacji A/V. Wizualizacje zrealizowane przy pomocy lowertone można było zobaczyć podczas festiwalu Cyklotronika 2011 w Poznaniu.

Więcej informacji znajdziecie pod adresem: lowertone.net

Facebook fanpage: lowertone

O audiowizualności w ogóle

Czas wrócić nieco do literatury z obszaru mediów elektronicznych. Polecam książkę Audiowizualność i mimetyki przestrzeni Kariny Banaszkiewicz.

Media produkujące obrazy ewoluowały i nadal się zmieniają. Narzędzia wspomagające zmysły człowieka zyskują nowe możliwości. Powstały maszyny do widzenia, zdolne utrwalać doświadczenie wedle swych matryc czasu i przestrzeni. Niektóre z nich przejmują nawet obowiązek patrzenia, uprzednio ciążący na użytkowniku. Dzięki optyce cyfrowo-falowej patrzenie nie jest już konieczne, by widzieć. Powstały maszyny poznania, które są władne wytwarzać i widzenie, i obrazy, w tym obiekty trójwymiarowe, pachnące, mobilne. Systemy kina i telewizji 3-4-5 D mogą już symulować zdarzenia osadzone w czasoprzestrzeni lub tworzyć światy wirtualne (Second Life, czat, bankowość elektroniczną, wikinomie). Euro-atlantyckie społeczności informacyjne (sieciowe i medialne) przenoszą swoje aktywności do środowisk alternatywnych. Jednak procesy globalizacyjne nie tyle kreują alternatywny świat wszystkich ludzi, ile wywołują wojny o przestrzeń (realną i multimedialną) oraz zasady jej dystrybucji. Kto bowiem – człowiek czy maszyny – tworzy rzeczywistość, do kogo należy przestrzeń, kto jest multimedialny i kto kogo naśladuje, a wreszcie kto włada mediami i kto ma do nich dostęp? [opis wydawcy]

Karina Banaszkiewicz, Audiowizualność i mimetyki przestrzeni

Oficyna Naukowa, 2011

I edycja projektu ViviMotion 2012

21 listopada 2012 r. rusza pierwsza edycja projektu ViviMotion, będącego kontynuacją i uzupełnieniem Festiwalu Vivisesja, który odbywał się przez ostatnie cztery lata w Poznaniu. ViviMotion zaprezentuje nowy, ciekawy cykl wydarzeń o audiowizualnym charakterze, który składać się będzie z pokazów, spotkań, wystaw, imprez klubowych i koncertów. Większość wydarzeń będzie miała miejsce w Poznaniu (m.in. WSNHiD, Kinie Rialto i Kluboksięgarni Głośna), a uzupełnią je prezentacje w wybranych miastach na terenie Wielkopolski: Lesznie, Koninie i Gnieźnie.

Motywem przewodnim ViviMotion 2012 będzie prezentacja zjawiska motion design, polegającego na projektowaniu ruchomych elementów graficznych, znajdującego coraz częstsze zastosowanie w realizacjach powstających na styku sztuki, filmu i reklamy. Na inaugurację projektu przygotowaliśmy polską premierę audiowizualnego live actu ‘AUDIOGRAPHICS’, w którym muzyka tworzona przez Pavla Ambionta, uzupełniana jest przez obrazy Michała Mierzwy. Wizualizacje - mocno zakorzenione w stylistyce współczesnego dizajnu, powstawały razem z muzyką, stając się jej integralną częścią. Projekt miał premierę w ubiegłym roku na Festiwalu Dialogue Design w Mińsku.

Ponadto zaprezentujemy niezwykle atrakcyjne wizualnie programy ‘Wow + Flutter 11’ oraz ‘Future Cities’ z katalogu działającej w Londynie organizacji ONEDOTZERO, promującej najnowsze i najbardziej innowacyjne produkcje sztuki audiowizualnej. Mocne i zaskakujące połączenie grafiki, typografii i animacji, to kwintesencja tego, co najlepsze w motion design.

Podczas ViviMotion 2012 zaprezentujemy także poznańskie studia: Kineza i Uniforma, wyróżniające się wśród polskich twórców motion graphics, w których portfolio znajdują się prace dla TVP Kultura, TVP 2 i MTV. Będzie można nie tylko zobaczyć ich najciekawsze realizacje, ale spotkać się z twórcami, porozmawiać na temat projektów, procesu ich powstawania, warsztatu.

Kolejnym punktem programu będzie bardzo ciekawie zapowiadający się koncert berlińskiego duetu Pattern Network, łączącego muzykę generatywną z minimalnymi, graficznymi wizualizacjami. Przed PN wystąpi Adam Ćwiek z premierowym, multimedialnym live actem, inspirowanym matematycznymi koncepcjami antycznych filozofów.

W piątek 30 listopada, w nowej, ciekawej przestrzeni Przylądek Arkadia + 1 odbędzie się premierowa odsłona projektu „(E)MOTION TEST”, przygotowanego specjalnie dla ViviMotion przez Dawida Lesiaka. Wystawa showreeli połączona z live actem Hatti Vatii oraz dyskusją „Między sztuką a użytecznością. Co grafika użytkowa zmieniła w świecie sztuki? Jak wpływa na percepcję?”

Program Poznań:

Środa, 21 listopada, godz. 20.00, Aula Artis WSNHiD
Inauguracja projektu:
‘AUDIOGRAPHICS’ live act
Pavel Ambiont | dźwięk
Michał Mierzwa | wizualizacje
Bezpłatne zaproszenia upoważniające do wejścia na pokaz do obioru
w CIMie (od 15.11.) oraz przed koncertem

Sobota, 24 listopada, godz 19, Kluboksięgarnia Głośna
Pattern Network – live act,
Gösta Wellmer | dźwięk
Marcelina Wellmer | wizualizacje
support: Adam Ćwiek a/v live act

Sobota, 24 listopada, godz 22.00, Klub 8 bitów
ViviMotion: Extension Edition

Piątek, 30 listopada, godz. 20.00, Przylądek Arkadia +1 EMPiK

EMPiK, ul. Ratajczaka 44
(E) MOTION TEST
Wystawa showreeli + Hatti Vatii live act +
dyskusja „Między sztuką a użytecznością” - co grafika
użytkowa zmieniła w świecie sztuki? Jak wpływa na percepcję?

Wtorek, 4 grudnia, godz. 19.00, Aula Artis WSNHiD
ONEDOTZERO
Wow + Flutter
Bezpłatne zaproszenia upoważniające do wejścia na pokaz do obioru
w CIMie (od 15.11.) oraz przed koncertem

Wtorek, 5 grudnia, godz. 19.00, Aula Artis WSNHiD
ONEDOTZERO
Future Cities

Bezpłatne zaproszenia upoważniające do wejścia na pokaz do obioru
w CIMie (od 15.11.) oraz przed koncertem

Piątek 7 grudnia, godz. 22.00, Kino Rialto, ul. Dąbrowskiego 38
Valtari Film Experiment

Piątek, 14 grudnia godz. 19.00, Galeria Silkworms, WSNHiD
Prezentacja Studia Uniforma

To tylko część propozycji, które przygotowaliśmy w ramach ViviMotion 2012. Pełen program będzie można znaleźć na stronie www.vivisesja.pl
Śledźcie też ViviMotion na Facebooku
Zapraszamy

Roy Ascott w HAT Research Center | Poznań

Zapraszamy do zapoznania się z tekstem Agnieszki Jelewskiej i Michała Krawczaka z HAT Center (UAM w Poznaniu) pt. "Roy Ascott. Transformacje sztuki i nauki". Profesor Ascott jest jednym z najbardziej interesujących i inspirujących praktyków i teoretyków współczesnej sztuki i technologii.

Informujemy również, że HAT Center zaprasza na wykład otwarty prof. Roya Ascotta "Art and Technoetic Evolution" i dyskusję, które odbędą się 10 listopada 2012 roku w sali Śniadeckich, Collegium Maius UAM, ul. Fredry 10, Poznań. Więcej na temat prof. Roya Ascotta można przeczytać tutaj: Technoetic Art.

facebook: facebook.com/events/257820537674614

źródło: HAT Center

Humanities/Art/Technology

Niedawno na UAM w Poznaniu otwarto Interdyscyplinarne Centrum Badawcze Humanities/Art/Technology (HAT Center). Warto odwiedzić stronę centrum oraz obserwować ich działania ze względu na fakt, że jest to pierwsza taka placówka w Polsce. HAT oferuje wykłady, warsztaty i nowe formy badań nad humanistyką opartą o multimedia.

http://www.hatcenter.amu.edu.pl/
https://www.facebook.com/HATCenterUAM

BYOB zdobywa polskie miasta

Bring Your Own Beamer - seria wystaw z szerokim wykorzystaniem projektorów zaledwie miesiąc po pierwszej, polskiej edycji w Poznaniu ma szansę zawitać do kolejnych miast. Zapoczątkowana w 2010 roku przez Rafaëla Rozendaala w Berlinie jest swojego rodzaju spotkaniem artystów z dziedzin takich jak fotografia, animacja, VJing, film czy grafika. Wydarzenie polega na pokazaniu prac prezentowanych za pomocą projektorów, tak by jednego wieczoru wykreować ulotną przestrzeń wystawienniczą. Artyści i kuratorzy poprzez zaskakujące pomysły projekcji na różnych powierzchniach na krótko kreują wizualną przestrzeń ujętą w kategoriach takich jak performance czy site-specific.

24 lutego BYOB Kraków - We Are The Mosaic | Spotkanie w Kompany
https://www.facebook.com/events/278877435499226/
kuratorzy: Jarek Tokarski, Maria Regucka

22 lutego BYOB Poznań - ILUZJE | Wystawa w Głośnej
https://www.facebook.com/events/263424160394150/?ref=ts
kuratorzy: Marek Straszak, Dawid Lesiak


fanpage: https://www.facebook.com/pages/BYOB-Poland/267179876688251?ref=ts

Wkrótce także Gdańsk i Warszawa. Dzieje się!

BYOB: ILUZJE

22 lutego w Kluboksięgarni GŁOŚNA odbędzie się druga edycja Bring Your Own Beamer Poznan Edition  

Pozory, złudzenia, powidoki - pojęcia te wpisane są w historię sztuki funkcjonując jako narzędzia i kategorie ekspresji. Nieokiełznany nadmiar elektronicznych obrazów, z którymi zderzamy się codziennie na ulicy i w sieci stał się powodem, dla którego tematem kolejnej edycji wystawy BYOB będą szeroko rozumiane ILUZJE.
Kody kulturowe, schematy percepcji, manipulacje optyczne, błędy transmisji danych, ekrany i zakrzywienia rzeczywistości to tropy jakimi powędrują artyści, którzy pokażą swoje prace podczas wydarzenia.

Więcej informacji na plakacie oraz:

Facebook - zaproszenie: http://www.facebook.com/events/263424160394150/?ref=ts
BYOB na świecie: http://​www.byobworldwide.com/

Słuchając obrazów: VJing w kontekście badań kultury wizualnej

W ramach dalszego budowania tzw. VJ Theory postanowiłem opublikować jako artykuł fragment mojej pracy magisterskiej "Sztuka wideo w Polsce. Od łódzkiego Warsztatu Formy Filmowej do współczesnych projektów audiowizualnych"

Tak jak wszelkie formy aktywności artystycznej, VJing można badać pod względem doświadczania estetycznego, poszukiwać teorii gruntujących historię zjawiska czy rozważać nad wizualnością przedmiotu. Wiele zagadnień pozostaje nadal nierozstrzygniętych. Ze względu na nowatorstwo samego live actu trudno w pełni opisać zasięg czy specyfikę zjawiska. Przychyliłbym się jednak do stanowiska, że na pewno ten rodzaj sztuki nie może zostać pominięty przy charakteryzowaniu szeroko pojętej sztuki wideo czy kwestii powstałych w wyniku jej ewolucji. Pozostając w kręgu zainteresowania formą, chciałbym zwrócić uwagę na pytanie, czy badanie VJingu powinno odbywać poprzez studiowanie za pomocą historii sztuki czy raczej kultury wizualnej. W jakim obszarze badawczym go umieścić? Istnieje wiele argumentów przemawiających za tym, by taka sztuka wideo była przedmiotem studiów nad kulturą wizualną. Po pierwsze, gdy przyglądam się zjawisku audiowizualnego live actu zauważam, że odpowiada ono trzem konsekwencjom, jakie niesie za sobą refleksja kultury wizualnej nad sztuką. Mianowicie: „demokratyzacja, globalizacja oraz dematerializacja.”[1]

Demokratyzacja objawia się tu przez fakt niejako powszechnej dostępności technologii, oprogramowania oraz nieograniczonej kreatywności, na jaką mogą pozwolić sobie twórcy wizualizacji oraz muzyki. Globalizacja z kolei, wynika z faktu, że VJing to sztuka nieprzypisana żadnemu konkretnemu miejscu, ponieważ stanowi pośrednio wynik ucyfrowienia współczesnej cywilizacji multimediów. „Sztuka globalna działa w globalnej kulturze wizualnej, w płynnym i niestabilnym świecie, w którym wszystko jest mobilne i podlega nieustannemu przemieszczeniu. W takim świecie również sztuka staje się niestabilna, może być tracona i odzyskiwana, zależnie od kontekstu.”[2] Poza tym, miejscem wymiany doświadczeń i inspiracji są często fora internetowe. VJing należy do sztuki globalnej, ta z kolei oderwana jest od miejsca, może istnieć prawie wszędzie. Maciej Salamon, jeden z polskich VJów, współautor gdańskiego projektu audiowizualnego Hatti Vatti na pytania dotyczące o doświadczenia estetyczne, jak ważny jest kontekst i interakcja z innymi sztukami odpowiada: „To tak, jak ze sztuką w ogóle. Nie istnieje konkretny kod odczytu. Jeśli muzyk i VJ ściśle ze sobą współpracują, może powstać całościowe, zamknięte dzieło sztuki, z przekazem a do tego estetyczne. Nie ma wtedy znaczenia czy mieści się to w muzeum sztuki współczesnej czy w klubie.”[3] Problem dematerializacji rozumiem, jako odniesienie do performatywności live actu, jego oryginalności, niepowtarzalności. Po drugie VJing z racji swojej interdyscyplinarności i dużym „współczynniku niematerialności”[4] nie zawsze  mieści się w polu badawczym samej historii sztuki. Aby zajmować się badaniem tego rodzaju aktywności artystycznej, która w swej strukturze z racji cyfrowego zaplecza ulega nieustannym zmianom (a więc i dematerializacji), należałoby wyjść poza historię sztuki i uwrażliwić się na współczesne dyscypliny. „Nie ignorując historii sztuki całkowicie, kultura wizualna (…) musi korzystać z wielu innych dyscyplin: zarówno tych dobrze ugruntowanych, jak antropologia, psychologia i socjologia, jak i takich, które same są stosunkowo nowe, jak studia filmo- i medioznawcze.”[5]

Innym czynnikiem, który wyznacza adekwatność VJingu do kultury wizualnej i pozwala mówić o nim w szerszej perspektywie niż historia sztuki, jest zasobność obrazów, jakie wykorzystuje się przy opracowywaniu wideo. Elementem spajającym różne pomysły na projekt, jest ich wspólna cecha: są elektronicznym strumieniem różnych (kulturowo, technicznie, epokowo) obrazów. Zawartość wizualizacji to szerokie pole, od bardzo minimalistycznych kropek i linii po skomplikowane kolaże i feerie barw. „Reprodukcja elektroniczna zwiększyła szybkość obrazów, skróciła ich żywot, pozbawiła ciężaru i kontekstu, radykalnie odrywając od miejsca – jakiekolwiek by ono nie było – w którym zostało wykonane. (…) Płynące szerokim strumieniem obrazy, pochodzące z zewnątrz danej kultury, także z bardzo odległych epok, zlewają się z jej własnymi obrazami, stapiając się i łącząc w niespotykane dotąd formy.   Jeśli obraz był kiedyś niczym kamienny blok (solidny, wyjątkowy, przechowywany w jednym miejscu), to teraz stał się strumieniem, który się podłącza (…).[6]

Pozostaje jeszcze to, co William J. Thomas Mitchell opisuje w swoich tezach o kulturze wizualnej. Mianowicie, że kultura wizualna obejmuje refleksję nad fenomenem synestezji. Już najprostsza forma audiowizualnego live actu wiąże się z odbiorem jego na poziomie dwóch zmysłów – wzroku i słuchu. Jednak istnieją przykłady bardziej złożone. W 2009 roku polscy i niemieccy artyści (tancerze, plastycy i muzycy) współpracujący z Nadbałtyckim Centrum Kultury przeprowadzili interdyscyplinarny projekt artystyczny w formie przedstawienia Pixel Fall 3D.[7] Było to widowisko, w którym równoczesne postrzeganie odbywało się za pomocą słuchu, dotyku i wzroku. Na potrzeby projektu zbudowana została mobilna scena w kształcie akwarium, wewnątrz którego na podeście tancerki wykonywały przygotowaną choreografię, ich ruch korespondował z wizualizacjami, tak by stworzyć efekt uczestniczenia w grze komputerowej. To składające się z mediów mieszanych przedsięwzięcie doskonale unaocznia, jak bardzo mogą mylić się oponenci kultury wizualnej, która według nich „polega na dominacji mediów wizualnych i spektaklu nad werbalnymi aktami mowy, pisma tekstualności i lektury. Ten pogląd wiąże się często z tezą, że inne zmysły, takie jak słuch i dotyk, znajdują się – w tej epoce wizualności – w stanie niemal atrofii.”[8]                         

Złożoność projektów audiowizualnych, ich przemijalność, oderwanie od miejsca, performatywność, nastawienie na synestetyczny odbiór potwierdzają, że VJing to przedmiot kultury wizualnej. Przede wszystkim zaś na podstawie rozważań Mitchella w zestawieniu z wymienionymi przykładami, proponuję wniosek, że to sztuka broni przed nieodpowiednim rozumieniem kultury wizualnej, jako hegemonicznego elementu naszej rzeczywistości obrazów.

Dawid Lesiak

---

[1] James D. Herbert, Visual Culture/Visual Studies, Critical Terms for Art. History, eds. R.S. Nelson, R. Schift, Chicago, 2002; Cyt. [za:] Grzegorz Dziamski Od sztuki do kultury wizualnej [w:] Sztuka współczesna i jej filozoficzne komentarze, UAM w Poznaniu, Instytut Kulturoznawstwa, Poznań 2004, s. 41

[2] Ibidem. s. 43

[3] D. Lesiak, Wywiad z Maćkiem Salamonem, VJem projektu Hatti Vatti z dn. 4 stycznia 2011 r., Gdańsk

[4] Ryszard W. Kluszczyński, Sztuka interaktywna. Od dzieła-instrumentu do interaktywnego spektaklu, WAiP, Warszawa 2010, s. 72

[5] Mieke Bal, Wizualny esencjalizm i przedmiot kultury wizualnej, przeł. Mariusz Bryl [w:] Artium Quaestiones XVII, red. P. Piotrowski, W. Suchocki, WN UAM, Poznań 2006, s. 295

[6] Norman Bryson, „Kultura wizualna” i niedostatek obrazów, przeł. Mariusz Bryl [w:] Artium Quaestiones XVII, red. Piotr Piotrowski, Wojciech Suchocki, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2006, s. 334

[7] Pixel Fall 3D (w ramach festiwalu Świętojańskie Świętowanie), data: 19 i 20 czerwca 2009, miejsce: Boisko SP nr 50, ul. Grobla IV, Gdańsk, fragment projektu pod adresem URL: http://www.youtube.com/watch?v=mkqi5LhZ0Mc [06.01.2011]

[8] W. J. T. Mitchell, Pokazując widzenie: krytyka kultury wizualnej, przeł. Mariusz Bryl [w:] Artium Quaestiones XVII, red. Piotr Piotrowski, Wojciech Suchocki, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2006, s. 283

Audiovisual City

Audiovisual City skupia międzynarodową twórczość audiowizualną, by łączyć artystów oraz wydarzenia ukazujące ciekawe relacje pomiędzy obrazem i dźwiękiem.

Na stronie internetowej w celu ułatwienia badań entuzjastom i twórcom zainteresowanym performatyką czy wystawami użytkownicy mogą znaleźć informacje o artystach oraz bazę danych wydarzeń.
Dzięki przedsięwzięciu stale tworzy się mapa kultury audiowizualnej, gdzie poszczególne miasta są przedstawiane w oparciu o instytucje i inicjatywy prywatne dotyczące VJingu, Audiowizulanych Performanców czy tzw. Generative Art.

http://www.audiovisualcity.org

źródło (tłum. własne): http://www.audiovisualcity.org/avcity/about/

BYOB Poznań | Pierwsza edycja za nami

Przedstawiamy wideorelację z pierwszej polskiej edycji wystawy Bring Your Own Beamer, która odbyła się 14 grudnia w Poznaniu w Kluboksięgarni GŁOŚNA. BYOB to multimedialne przedsięwzięcie skierowane do VJów, fotografów, autorów animacji i filmów czy grafików. Artyści i kuratorzy poprzez kontrolowany przypadek projekcji na krótko kreują wizualną przestrzeń na przecięciu kategorii takich jak performance i site-specific.

artyści: Arabuk&Wii, Olga Salamon, Jaś Domicz, Konrad Zduniak, .wju, Gizela Żak, Anka Adamowicz, vj Kamyk, Anita Mowczan, Magda Domeracka, Tomek Zastawny, Waldemar Łukaszczyk, Ewa Janicka.

muzyka: MISHKO, MIGHT&MAGIC

kuratorzy: Marek Straszak, Dawid Lesiak




BYOB na świecie: http://www.byobworldwide.com

Wystawa BYOB Poznań - One Night Show

Robisz filmy, fotografie, animacje, wizualki? A może po prostu interesuje Cię sztuka multimedialna? Po raz pierwszy w Polsce, 14 grudnia w Poznaniu rusza BYOB (Bring Your Own Beamer*), czyli wystawa Waszych prac. Kliknij "Wezmę udział" i przyjdź zobaczyć wystawę. Natomiast artystów, którzy chcą zaprezentować swoje dokonania prosimy (oprócz wspomnianego kliknięcia), aby do 12 grudnia zgłosili swój udział na adres: byob.poznan@gmail.com
Potem już tylko zabierzcie komputery oraz projektory, zaproście znajomych i wpadajcie do Głośnej. Razem wykreujemy przestrzeń niespotykanych doświadczeń wizualnych.

*od niemieckiego słowa oznaczającego projektor wideo.

Muzyka:

Mishko http://soundcloud.com/​michal-loba
Might&magic http://soundcloud.com/​radamantis-1

Kuratorzy: Marek Straszak, Dawid Lesiak

Więcej o BYOB: http://www.byobworldwide.c​om/about
Facebook | Zaproszenie https://www.facebook.com/event.php?eid=300235359995707

Vivisesja 2011

To już 4. edycja poznańskiej Vivisesji. Tym razem wydarzenie w nowej odsłonie odbędzie się w Starej Rzeźni. Wystąpi m.in. Phon.o - którego show wzbogacą wizualizacje autorstwa Pfadfinderei. Ten kolektyw medialnych alchemików z Berlina odbierze również - przyznaną w tym roku po raz pierwszy - nagrodę Golden Plug przyznawaną za osiągnięcia w dziedzinie działań audiowizualnych i wkład w rozwój światowego VJ-ingu.

LINE-UP

GŁÓWNA SCENA
22.00 – 24.00 RTS.FM showcase
24.00 – 01.00 Mooryc + VJ Jago
01.00 – 01.45 Piotr Bejnar + Michał Mierzwa
01.46 – 03.00 Phon.O + Pfadfinderei
03.00 – 05:00 Feelaz + VJ Deep.Chock

CHILLOUT ROOM
- Vivisesja VJ Showroom (o każdej pełnej godzinie)
- Instalacja Szymona Kabały i Marcina Azi
Marchwickiego
- Kram Silkworms



więcej/źródło: www.vivisesja.pl

Kolor dźwięk i rytm

W 2010 roku została wydana książka "Kolor dźwięk i rytm Relacja obrazu i dźwięku w sztukach medialnych" medioznawcy i socjologa Izabeli Franckiewicz. Ta krótka pozycja w skondensowany i świeży sposób przedstawia relację audiowizualną w sztuce. Autorka analizuje, w duchu postkonceptualizmu, zmianę statusu dzieła sztuki oraz sytuacji odbiorczej. Co ciekawe chyba poraz pierwszy w polskiej literaturze naukowej pojawiła się część poświęcona VJingowi. Zdobywajcie i czytajcie.

Izabela Franckiewicz
"Kolor dźwiek i rytm Relacja obrazu i dźwięku w sztukach medialnych"
wyd. Neriton, Warszawa 2010
liczba stron: 213