Instalacja interaktywna Oda di Neuro

Oda di Neuro to instalacja przenosząca odbiorcę do symbolicznej reprezentacji mikrokosmosu mózgu. Odbiorca wkracza w przestrzeń instalacji z nałożonym na głowę urządzeniem EEG, które mapuje aktywność mózgu pod kątem odbioru bodźców audio-wizualnych. W tej samej chwili doświadcza owych bodźców generowanych przez swój mózg, a reprezentowanych poprzez migające diody oraz sekwencje dźwiękowe, które sterowane są za pomocą EEG.

Można dzięki temu wyobrazić sobie, jak wypalające wspólnie koalicje neuronów tworzą podstawy świadomego doświadczenia, któremu towarzyszy nieustanny puls oscylacji 40Hz. Te same częstotliwości wytwarzane są przez mózg podczas percypowania oda di neuro. W ten sposób poziomy mikro i makro łączą się i przenikają, realizując gnostycką ideę transcendencji.
Zamieszczony poniżej fragment nie oddaje sensu instalacji, ponieważ nie bierzemy w niej udziału fizycznie, dlatego warto obserwować, gdzie projekt jest aktualnie wystawiany.

Instalację można oglądać jeszcze do 16 czerwca na wystawie "Pierścienie Saturna" w ramach WRO MEDIA ART BIENNALE

Joanna Malinowska — Master of Philosophy (Adam Mickiewicz University in Poznań, 2004—10) and Art (University of Arts in Poznań, 2007—12). She is currently a doctoral student at the Institute of Philosophy at the Adam Mickiewicz University in Poznań. Her main area of research involves epistemology, cognitive science, philosophy of mind and science. In years 2010—11, she was curator and manager of Abnormals Gallery. She has also co—organized numerous concerts and festivals under the label of MASCHINENgeSCHREI, and music events Dark Hours.

Patryk Lichota — musician, composer, improviser, radio producer, co—organizer of the FRIV festival, member of HAT Center, a research center of the Adam Mickiewicz University in Poznań and a doctoral student at the Interactive Media Department there.

He plays the saxophone, theremin, zither, bass guitar and a laptop. He is the author of radio plays, performances (Strange Loop, Starving Mirrirs, Lightskin), composes music for theatre productions. He is the founder and leader of the audio—visual collective KakofoNIKT and member of groups like Resort, Ocean`s expedition submersible and Stupor. He played and / or recorded with Blanka Dembosz, Clayton Thomas, Piotr Mełech, Konrad Chyl, Jeff Gburek, Jakub Paczkowski, Alfredo Costa Monteiro, Ilya Belorukow.

David Lettelier / Kangding Ray

David Lettelier, czyli Kangding Ray to artysta urodzony we Francji, muzyk, grafik oraz architekt, który współpracuje na stałe z pionierami z Raster Noton.

Jego ostatni projekt Caten to kinetyczno-dźwiękowa instalacja dla kaplicy Saint Sauveur w Caen. Caten to lewitująca rzeźba z ewoluującą kompozycją dźwiękową. 300 cienkich drutów zawieszonych na dwóch linach, podłączonych do wolnoobtotwoego ramienia, tworzy powierzchnię, która współpracuje z architekturą. Symboliczny efekt lustra, krzywe, wytworzone są przez siły grawitacji, odzwierciedlając tym samym kształt łuków kościoła. Caten przeciwstawia efemeryczne wiecznemu, wytwarzaj napięcie między lekkością wykorzystującą naturalne światło a tysiącletnią ciężkością bryły budynku.

Więcej multimedialnych instalacji na www.davidletellier.net

Immersja trochę inaczej

Dziś sztuka kinetyczna posługuje się innymi środkami niż w poł. XXwieku. Jej immersyjność wzrosła o interaktywność.

Jak pisze Katarzyna Boratyn w artykule "Światło i ruch" (Arteon nr 12 (128)):

Dzieło sztuki, które zmiania się w czasie, przynosi niespodziewane rozwiązania. Rodzą się nieuchwytne, bo trwające zaledwie ułamek sekundy, formy.

Czas i zmienność - jest wyznacznikiem dzisiejszej sztuki tworzącej środowisko bodźców dla zmysłów.
Ruch - to właśnie czwarty wymiar sztuki.

A oto jeden z przykładów świetlnej, audiowizualnej sztuki kinetycznej.

Documentation of the first public exhibition of the Ocean of Light hardware, Surface, at the Kinetica Art Fair, London, February 2010. Surface uses minimal visuals and sound to evoke the essence of character and movement. Autonomous entities engage in a playful dance, negotiating the material properties of a fluid surface.

Ocean of Light uses a 3D grid of individually addressable LED lights to evoke presence and movement in a physical space that participants can walk through and view from any angle.

The Ocean of Light project is a collaborative research venture, led by Squidsoup.

Ocean of Light: Surface at Kinetica 2010 from squidsoup on Vimeo.